Soms zie ik de spanning op de gezichten al bij binnenkomst. Ik zie het in de gebaren, in de strakke kaaklijn , de opeen geklemde kaken, in de blik of in kleine handelingen.
Die spanning wordt opgebouwd uit alledaagse dingen. Om de drukte de baas te blijven. Om gezond te blijven. Om gewicht te verliezen. Om te ontspannen. Om te bewegen. Om de vrede te bewaren. Om genoeg tijd aan je kinderen te besteden. Aan je ouders. Je familie. Je vrienden.
Die spanning wordt opgebouwd door zorgen. Over gezondheid. Over werk of juist het ontbreken van werk.
Die spanning die zich vast zet in het lichaam. En in de geest.
Bij binnenkomst is er nog die spanning, het bijpraten en het lacherige. Het uitrollen van de matjes.
Naar mate de tijd verstrijkt en we beginnen aan de yoga oefeningen wordt het stiller en stiller. Steeds meer ingetogen gezichten. Zachte muziek op de achtergrond. Langzame bewegingen op het ritme van de ademhaling.
De ultieme opbouw naar diepe ontspanning. Ontspanning van het lichaam, dan volgt de geest vanzelf.
Het is mijn passie om je naar die ontspanning te leiden.
